تهدید کردن با سلاح

گاهی اوقات دیده می شود که برخی افراد با خود سلاح (چاقو، قمه و...) حمل می کنند و با آن افراد را تهدید و یا زخمی می کنند.
 این درحالی است که رسول الله صلی الله علیه و سلم در حدیثی می فرماید: «لا یُشِیرُ أَحَدُکُمْ عَلَى أَخِیهِ بِالسِّلاحِ، فَإِنَّهُ لا یَدْرِی لَعَلَّ الشَّیْطَانَ یَنْزِعُ فِی یَدِهِ، فَیَقَعُ فِی حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ» (متفق علیه): «هیچ یک از شما با اسلحه به طرف برادر مسلمانش اشاره نکند. زیرا شما نمی دانید شاید شیطان باعث شود تا به او ضربه ای بزنید و در نتیجه شما در چاله ای از جهنم بیفتید».
و در حدیث دیگر می فرماید: «مَنْ حَمَلَ عَلَیْنَا السِّلَاحَ فَلَیْسَ مِنَّا» (متفق علیه): «هر کس بر ما سلاح بکشد از ما نیست».
توضیح:
*ممکن است زمانی که شخص چاقو یا سلاحی دیگر به دست بگیرد و با آن حال شوخی یا جدی به سمت کسی بگیرد شیطان در آن لحظه او را فریب دهد و وسوسه کند و با آن سلاح شخصی را زخمی و یا بکشد که در نتیجه مرتکب گناهی بزرگ شده است.
*به دست گرفتن سلاح جز برای جهاد در راه خدا و یا حفاظت از جان و مال، جایز نیست.
متأسفانه برخی که خود را مسلمان هم می دانند، اسلحه به دست می گیرند و اقدام به زورگیری و غارت مال مسلمانان می کنند و حتی در حین درگیری فرد را به قتل می رسانند.
و یا برخی دیگر در اختلافات خانوادگی بدون در نظر گرفتن جانب حق، اقدام به کشتن برادر مسلمان می کنند.
و یا برخی به خاطر اختلافات جزئی و یا فکری اقدام به تهدید و یا کشتن برادر مسلمان می کنند.
این گونه افراد اگر خود را مسلمان و پیرو رسول الله صلی الله علیه و سلم می دانند پس باید بدانند که رسول الله صلى الله علیه وسلم از این کار نهی کرده است و از چنین افرادی اعلان بیزاری کرده و فرموده است: «از ما نیست» و اگر شخص مسلمانی را به ناحق به قتل برساند مرتکب گناه بزرگی شده است و عذاب دردناکی در انتظار اوست.

بد زبانی

وجود دشنام و بدزبانی در یک جامعه بیانگر و نشانه ی جهل، کم سوادی و بی فرهنگی آن جامعه است.
معمولا دشنام دادن و بدزبانی از سوی افراد بی تمدن سر می زند که این پدیده ی زشت و مذموم اخلاقی آثار شوم و مخربی در جامعه به همراه دارد و سبب درگیری، ناهنجاری و درگیری در جامعه می شود.

این پدیده ی زشت و غیراخلاقی نه تنها از نظر اسلام مردود و مذموم است بلکه در سایر ادیان هم مورد مذمت قرار گرفته است. به عبارتی دیگر هرکس فطرت سالمی دارد از این پدیده ی زشت دوری می کند. 

بنی آدم اعضای یکدیگرند!

چند روزی است از زلزله در غرب کشور می گذرد. آن قدر این حادثه تلخ بود و تلفات جانی و خسارات مالی داشت که همه ی ایران و حتی دنیا را اندوهگین کرد که گویا این اتفاق برای خود و خانواده شان افتاده است.
و هرکس به نوعی برای مردم مناطق زلزله زده به فکر کمک بود تا جایی که دیدم روستاییانی که در شرایط بد اقتصادی هستند از آنچه که داشتند دریغ نکرده و برای مناطق زلزله زده فرستادند.
این حس قشنگ انسان دوستانه مرا یاد شعر زیبا و مشهور سعدی رحمه الله انداخت که می گوید:
بنی آدم اعضای یک یکدیگرند / که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوى به درد آورد روزگار / دگر عضوها را نماند قرار
در این دو بیت شعر شاهد چند آموزش روشن انسان مداری هستیم:

1- برابری انسان ها

2- به هم پیوسته بودن انسان ها
3- همبستگی انسان ها
4- همدردی با یکدیگر

5- مسئولیت پذیری

این ها آموزش هایی است که یک مکتب انسان مدار به ما می آموزد تا بدانیم که به عنوان انسان همگی مشابهت ذاتی داریم، سرنوشت مان به یکدیگر وابسته است، درد دیگری را باید درد خود بدانیم، انسان ها را دوست بداریم و نسبت به رنج بشر بی تفاوت نبوده و تا پایان دادن به آن، آرام و قرار نداشته باشیم.
امیدوارم این همبستگی و همدردی بین همه انسان ها از اینی که هست بیشتر شود و مصداق ادامه ی این شعر سعدی که می گوید: «تو کز محنت دیگران بی غمی / نشاید که نامت نهند آدمی» نباشیم.
و إن شاء الله دیگر شاهد حوادث تلخ، جنگ و خون ریزی و برادر و انسان کشی نباشیم و دنیا را پر از صلح و امنیت کنیم.

درست مصرف کنیم

یکی از مسایلی که هر یک از اعضای جامعه باید به آن توجه کنند مساله صرفه جویی در مصرف انرژی است.

البته مساله ی بحران آب جدی تراست برهمین اساس بیشتر توصیه مسئولین این است که در مصرف آب صرفه جویی شود.

تا جایی که رییس سازمان حفاظت محیط زیست می گوید: «ایران با 110 درصد استفاده از منابع آبی تجدیدپذیر در شرایط کاملا بحرانی است و در صورت ادامه این روند تا 15 سال دیگر آبی در کشور باقی نخواهند ماند».

حقیقتا این سخن نگران کننده است و هریک از ما باید با صرفه جویی در مصرف آب از وقوع چنین بحرانی پیشگیری کنیم.

متاسفانه خیلی از ما نسبت به این نعمت بزرگ و حیاتی بی توجه هستیم و با مصرف نادرست، آب را هدر می دهیم.

برخی فکر می کنند وقتی می گوییم در مصرف فلان چیز صرفه جویی کنید یعنی کم مصرف کنید! درحال که صرفه جویی یعنی درست و مناسب مصرف کردن.

به عبارتی دیگر صرفه‌جویی در همه حال و در هر زمانی چه بحران و چه غیربحران به‌ معنای درست مصرف کردن است اما با این تفاوت که در زمان بحران صرفه جویی یعنی تنها در حد ضرورت و نیاز مصرف کردن و این محدودیت نوعی تحمیلی از سوی بحران است.

به هرحال بحران آب جدی است و ما موظف هستیم با مصرف درست و صحیح با بحران آب مقابله کنیم و هرکس در راستای رشته و تخصص خویش به این مساله می پردازد که ما قصد داریم در این نوشتار این مساله را از دیدگاه قرآن و اسلام بررسی کنیم. 

تاثیر صدقه در درمان بیماری

یکی از برادران از منطقه حریملاء (منطقه ای نزدیک به ریاض) تعریف می کرد که یکی از زنان آن سرزمین به سرطان خون مبتلا شد. خانمی از اندونزی برای مراقبت و انجام کارهای این زن استخدام شد و این مستخدم، زنی خوش اخلاق و دین دار بود.
تقریبا بعد از گذشت یک هفته صاحب خانه احساس می کند که این مستخدم وقتی دستشویی می رود خیلی طولانی در آنجا می ماند و این زمان طبیعی نیست.
علت طولانی ماندن او را در دستشویی سوال می کند؟ اما مستخدم گریه می کند.
از او پرسید: چرا گریه می کنی؟
گفت: بیست روز پیش یک پسربچه ای را به دنیا آوردم، وقتی از طرف سازمان جهت کار به من زنگ زدند نخواستم که این فرصت را از دست بدهم و به خاطر نیاز مالی که داشتم برای کار پیش شما آمدم و علت این که در دستشویی مدت زیادی می مانم این است که سینه های من پر شیر می شود و من برای خالی کردن آن به دست شویی می روم.
زمانی که صاحب خانه متوجه ماجرا و نیاز مالی این مستخدم می شود کل مبلغی که قرار بود در این دوسال جهت انجام کار به او بدهد یکجا، تمام و کمال به او می دهد و می گوید این پول حقوق و دست مزد دوسال توست این را بگیر و نزد فرزندت برو و به او شیر بده و از او مراقبت کن و به آن زن مستخدم می گوید: این شماره تلفن من است اگر بعد از دوسال دوست داشتی می توانی برگردی و پیش ما بیایی.
بعد از چند وقت این خانم برای انجام آزمایش نزد دکتر می رود اما متوجه می شود که اثری از سرطان نیست. دکتر از آن زن می خواهد که چند آزمایش دیگر انجام دهد اما نتیجه ی همه آزمایشات یکی بود و دکتر مطمئن شد که آن زن کاملا شفا پیدا کرده است. دکتر دلیل بهبودی اش را سوال می کند و آن زن در جواب این سخن رسول الله صلی الله علیه و سلم را می گوید:
«داوو مرضاکم بالصدقة»: بیماران خود را با صدقه درمان کنید.
خواننده گرامی!
همین حالا نیت کن و صدقه بده! شاید ندانی که با صدقه دادن بزرگ ترین مصیبت ها و بلاها را از خودت دور می کنی.
حتما نباید صدقه یک چیز بزرگ باشد، هرکس به اندازه ی توانش صدقه بدهد اگرچه به اندازه نصف خرما باشد.
رسول الله صلی الله علیه و سلم می فرماید: «اتقوا النار و لو بشق تمرة»: خود را از آتش جهنم دور نگه دارید، اگر چه با صدقه دادن نصف خرمایی باشد.
پس صدقه بدهید و به نیازمندان کمک کنید و بدانید که کفن جیب ندارد.

فرق بین “جاهل” و “بی سواد”

شاید برخی از ما فکر می کنیم هر بی سوادی نادان است و هر باسوادی دانا! در حالی که این اشتباه است.
کلمه "سواد" از "أسود" گرفته شده است یعنی سیاهی. در زمان قدیم با مرکب سیاه می نوشتند و هرکسی که می توانست آن سیاهی ها را بخواند به او می گفتند: با سواد.
اما "جهل و نادانی" ربطی به خواندن و نوشتن ندارد یعنی ممکن است شخصی توانایی خواندن و نوشتن را داشته باشد اما جاهل و نادان باشد. 

مسلمان رمضانی نباشیم!

ماه مبارک رمضان تمام شد و حالا باید بررسی کرد که این روزه هایی که گرفتیم و این عباداتی را که در ماه رمضان انجام دادیم تا چه اندازه مورد قبول خداوند بوده و تا چه اندازه این عبادات در عملکرد و زندگی ما بعد از رمضان تأثیرگذار است.
اگر بعد از رمضان دوباره به نامحرم و ناموس دیگران نگاه کردی، بدان در رمضان فقط تشنه و گرسنه بودی.
اگر بعد از رمضان احساس کردی فقط به دست آوردن پول برایت مهم است و گران فروشی و کم فروشی کردی، این یعنی فقط گرسنه و تشنه بودی.
اگر بعد از رمضان نسبت به خواندن نماز سستی و تنبلی کردی بدان در رمضان فقط تشنه و گرسنه بودی.
اگر بعد از رمضان نسبت به نیازمندان بی تفاوت بودی و به آنها کمک نکردی بدان در رمضان فقط تشنه و گرسنه بودی.
اگر بعد از رمضان نسبت به انجام گناهان بی تفاوت بودی و به راحتی هر گناهی کردی بدان در رمضان فقط تشنه و گرسنه بودی.
 چون فلسفه گرفتن روزه این است که ما به تقوا برسیم.
 چنانچه خداوند می فرماید: «یاأَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ» (بقره/183)
«ای کسانی که ایمان آورده اید! روزه بر شما فرض شده است همان گونه که بر کسانی که پیش از شما بودند؛ فرض شد،باشد تا تقوا پیشه سازید».
خداوند در این آیه نفرمود: روزه بر شما فرض شد ... باشد که تشنه شوید؟ یا این که گرسنگی بکشید؟
بلکه فرمود: باشد که با تقوا شوید.
و تقوا یعنی: دوری از گناهان و انجام اوامر و دوری از نواهی الهی.
 بنابراین اگر بعد از رمضان این چنین بودیم پس به تقوا رسیدیم و توانسته ایم خود را اصلاح کنیم.
روزه با دهان، شکم و دست و پا کار ندارد، کار روزه با قلب است.
یعنی اگر روزه گرفتیم و قلب مان تحت تاثیر قرار گرفت در واقع به حقیقت روزه دست یافته ایم!

کسانی که دختر دارند بخوانند...

یکی از دردناک ترین، وحشیانه ترین و زشت ترین پدیده هایی که درعصر جاهلیت عرب وجود داشت، زنده به گور کردن دختران بود. آنها به چه مرحله ای از وحشی گری رسیده بودند که عاطفه خود را زیر پای گذاشته و انسانی را که پاره ی تن اوست آن هم در زشت ترین صورت، زنده و با دست خود به خاک می سپردند؟
قرآن کریم در چند جا این موضوع را مطرح و بیان کرده و می فرماید:«وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالأُنثَى ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدّاً وَهُوَ کَظِیمٌ». (نحل/58)
توضیح و ترجمه آیه: عرب در عصر جاهلیت دختران را مایه ننگ، سرشکستگی و بدبختی می دانستند و هنگامی که به یکی از آنها مژده داده می شد که دختر دار شدی، آن چنان از شدت ناراحتی چهره اش تغییر می کرد که صورتش سیاه و کبود می شد و وجودش را خشم و غضب و غم و اندوه فرامی گرفت.
و در آیه بعد همین سوره می فرماید: «یَتَوَارَى مِنَ الْقَوْمِ مِن سُوءِ مَا بُشِّرَ بِهِ أَیُمْسِکُهُ عَلَى هُونٍ أَمْ یَدُسُّهُ فِی التُّرَابِ أَلاَ سَاء مَا یَحْکُمُونَ». (نحل/59)
توضیح و ترجمه آیه: زمانی که به شخصی مژده دختردار شدن داده می شد به خاطر این مژده بد فرار و خود را از بین قوم و خویش پنهان می کرد و با خود فکر می کرد که آیا این ننگ را بر خود بپذیرد و دختر را نگاه دارد و یا این که او را در زیر خاک زنده بگور کند؟
عوامل مختلفی در زنده به گور کردن دختران در عصر جاهلیت وجود داشت که این بحث جای خود را دارد اما هدف من از نوشتن این مطلب و مقدمه این است که: متاسفانه در عصر ما هم افرادی وجود دارند که افکار عصر جاهلیت را دارند و در برخی موارد دیده شده که شخص دقیقا همان عکس العملی که عرب های جاهل هنگام شنیدن خبر دختردار شدن را داشتند، او هم داشته است.
اما با این تفاوت که زنده به گور کردن دختران در عصر ما مانند عصر جاهلیت نیست که زنده زنده آنها را زیر خاک کنند بلکه با نوع برخورد بد و تبعیض بین دختر و پسر او را از بین می برد.
به عنوان مثال: فردی برای پسرش تمام امکانات را فراهم می کند از کامپیوتر و تبلت گرفته تا اسباب بازی های دیگر اما برای دخترش حاضر نیست که کمترین امکانات را فراهم کند یا این که به پسرش محبت می کند و همواره او را در آغوش می گیرد و می بوسد اما این رفتار را با دخترش ندارد! و... .
این نوع برخورد با دختر سبب عقده ای شدن او و باعث به وجود آمدن بیماری های افسردگی وعصبی و آسیب های شخصیتی می شود که در نهایت سبب نابودی دختر می شود. چون زنده به گور کردن تنها به این نیست که او را زنده در خاک کند گاهی اوقات فردی با رفتارهای نامناسب سبب نابودی دخترش می شود.
در حالی که اسلام این نوع برخورد با دختر را مورد مذمت و نقد قرار داده است و دختر و پسر و جنس زن و مرد را یکی قرار داده و ملاک برتری را تنها در تقوا معرفی کرده است.
قرآن کریم می فرماید: «إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ» (حجرات/13): «گرامی ترین شما در نزد خدا متقی ترین شما است».
لذا نزد خداوند زن و مرد فرقی ندارد و کسی نزد خدا محبوب و گرامی است که متقی تر باشد حال فرقی نمی کند که این فرد متقی زن باشد یا مرد.
برهمین اساس رسول مکرم اسلام به کسانی که دختردار می شوند و آنها را درست و صحیح تربیت می کنند مژده ی بهشت داده است.
در حدیثی رسول الله صلی الله علیه و سلم می فرمایند: «مَنْ کانَ لهُ ثلاثُ بَنَاتٍ أوْ ثلاثُ أخَوَاتٍ أوابْنَتَان أوْ أخْتَان فأحْسَنَ صُحْبَتَهُنَّ واتَّقَى اللهَ فِیهِنَّ فَلَهُ الجَنَّة»: «کسى که سه دختر یا سه خواهر یا دو دختر یا دو خواهر داشته باشد و با آنها به خوبى رفتار کند و از خداوند در مورد آنها بترسد، وارد بهشت خواهد شد». (سنن الترمذی/ ش:1916، صحیح ابن حبان/ ش:446 و...)
و در حدیثی دیگر می فرمایند: «مَنْ کَانَ لَهُ ثَلاَثُ بَنَاتٍ فَصَبَرَ عَلَیْهِنَّ وَأَطْعَمَهُنَّ وَسَقَاهُنَّ وَکَسَاهُنَّ مِنْ جِدَتِهِ کُنَّ لَهُ حِجَاباً مِنَ النَّارِ»: «کسی که سه دختر داشته باشد وغذا، زندگی و پوشاک آنها را از مال خودش فراهم کند و در سرپرستی و مراقبت از آنها صبر کند در روز قیامت این عملش مانعی در مقابل آتش جهنم خواهد بود». (مسند احمد/ ش: 17403،  الأدب المفرد/ ش: 76، سنن ابن ماجه/ ش:3669 و... )
در جای دیگر می فرمایند: «من عالَ ثلاثَ بَنَاتٍ فأدَّبهُن وزَوَّجَهُنَّ وأحْسَنَ الیهنَّ فلهُ الجَنَّةُ »: «کسی که سه دختر داشته باشد و آنها را درست تربیت کند و آنها را به ازدواج درآورد و با آنها خوش رفتاری کند بهشت جایگاه اوست». (سنن أبی داود/ ش: 5147، الآداب للبیهقی/ ش:23)
و در روایتی آمده که رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمودند: «هر که سه دختر را سرپرستی کند بهشت برای او واجب می شود». شخصی سوال کرد: یا رسول خدا اگر دو تا دختر داشت چی؟ حضرت فرمودند:«و دو تا هم این چنین است». دوباره سوال شد: یا رسول خدا اگر یک دختر داشت چی؟ حضرت فرمودند: «یکی هم چنین است». المستدرک على الصحیحین/ ش:7346، مصنف ابن أبی شیبة/ ش:25949، المعجم الأوسط/ ش:6199)
بنابراین اگر دارای دختر یا خواهر هستیم طبق توصیه و سفارش پیامبرعزیزمان با آنها خوش رفتاری کنیم، به آنها محبت کنیم، آنها را درست تربیت کنیم و در نهایت وقتی زمان ازدواجش فرارسید او را به ازدواج مردی خوب و شایسته در آوریم و بر مشکلات و سختی هایی که در مسیر بزرگ کردن و تربیت دختران وجود دارد صبر کنیم که این عمل سبب ورود ما به بهشت و رضایت پروردگار می شود.