رمضان و فلسفه گرفتن روزه

انسان علاوه بر جنبه مادی و جسمی، دارای جنبه معنوی و روحی هم هست و هر یک از آن ها در رسیدن به کمال مهم هستند و به برنامه های خاصی احتیاج دارند.

یکی از برنامه هایی که جنبه معنوی دارد، تقوا و پرهیزگاری است . اگر انسان بخواهد خودش را از جنبه معنوی ارتقاء دهد و به کمال برسد باید خود را سرگرم لذت های جسمی و شهوات بدنی نکند و به عبارتی زندگی مادی را هدف خودش نداند .

انسان با روش ها و برنامه ی قرآنی و مسنون می تواند در مسیر تقوا و خودسازی حرکت کند و به کمال برسد اما یکی از بهترین، مؤثرترین و عمومی ترین راهی که انسان را در رسیدن به تقوا و خودسازی می تواند کمک کند، روزه است.

(به ادامه مطلب بروید)

شرح حال منصور حلاج

شاید خیلی از ما نام "منصور حلاج" را در کتاب ها دیده و یا از جاهای مختلفی شنیده باشیم و ایشان را جز شخصیت های عرفانی بدانیم. حال در این نوشتار کوتاه می خواهم مطالبی مختصر از شرح حال منصور حلاج ارایه کنم تا با شخصیت وی بیشتر آشنا شویم.

نامش"حسین بن منصور" لقب وی "حلاج" است.

گفته شده سنی مذهب بوده است، اما خودش می گوید: «تا کنون که پنجاه سال دارم هیچ مذهبی اختیار نکرده ام». (قوس زندگی منصور حلاج/ نوشته ی: لوئی ماسیون/ ص 73).

خاندان وی آتش پرست بودند که نام بزرگ آنها "ابو ایوب شهابی" بود که در قرن چهارم زندگی می کرد. (عرفان و عارفان ایرانی ص 275)

حلاج اعتقادات خاصی داشت که کسی تا قبل از وی از آنها سخنی نگفته بود.

از جمله اعتقادات منحرف وی می توان از "حلول الله بر مخلوقات" و "واجب نبودن حج" و... نام برد که در نهایت ادعای خدایی کرد و أنا الحق را سر داد. به همین جهت علمای آن زمان فتوای کفرش را صادر و اعدامش کردند.

حلاج مجموعه آثاری دارد که در آن اعتقادات خودش را در قالب شعر و تجربیات عرفانی بیان کرده است.

وی در مجموعه آثارش قسمت «طواسین و بستان المعرفة» می گوید: «صاحبی و استاذی ابلیس و فرعون»: (یار و استاد من ابلیس و فرعون است).

و در قسمت اشعار می گوید: «کفرت بدین الله و الکفر واجب علی / و عند المسلمین قبیح»: (من به دین الله کفر ورزیدم و این کفر ورزیدن بر من واجب است، در حالی که کفر ورزیدن به دین الله در نزد مسلمانان زشت و قبیح است).

قصه های زشت و فضیحی در مورد حلاج در تاریخ نقل شده است. به عنوان نمونه:

ابن کثیر در تاریخش حکایت های زیادی از او نقل کرده است. به عنوان مثال در مورد حلاج می نویسد: «شبی حلاج به رختخواب عروسش رفت و قصد داشت با او زنا کند اما عروسش متوجه و بیدار شد. حلاج گفت: بلند شو نماز بخوان و بر من سجده کن! عروسش گفت: آیا بشری برای بشری دیگر سجده کند؟ حلاج گفت: «نعم إله فی السماء وإله فی الارض»: (آری! خدایی در آسمان است و خدایی در زمین). (البدایة والنهایة/ ج 11 / ص160)

این بود مختصری از شرح حال "حسین بن منصور حلاج".

 جهت اطلاعات بیشتر می توانید به مجموعه آثار حلاج مراجعه کنید.