چگونه بدانیم فردی صالح هستیم!

شخصی از عالمی سوال کرد: آیا من از افراد صالح هستم؟
آن عالم این گونه جواب داد: اگر تو برای پدر و مادرت دعا می کنی پس فردی صالح هستی!
چون رسول الله صلی الله علیه و سلم در حدیثی می فرماید: «وَلَدٍ صَالِحٍ یَدْعُو لَهُ»: «فرزند صالحی که برای او (پدر یا مادرش) دعا کند».
همان طور که ملاحظه کردید، در توصیف فرزند صالح آمده است کسی که برای پدر و مادرش دعا می کند!
بنابراین اگر پدر و مادرت را در دعا فراموش می کنی، به همان مقدار هم از صالحین نیستی!
پس خواننده گرامی!
این دعا را زیاد بخوانید: «رَّبِّ اغْفِرْ لِی وَلِوَالِدَیَّ» (نوح / 28): «پروردگارا! مرا و پدر و مادرم را، بیامرز و ببخش».
چون با این دعا، دو عبادت را با هم جمع می کنید!
1- نیکی به پدر و مادر
2- دعا و طلب بخشش برای خود و پدر و مادر
امیدوارم هر کجا هستید در سایه پدر و مادرتان خوش و سلامت باشید و از خداوند می خواهم همه پدر و مادرها را در پناه خود حفظ کند و آنهایی هم که از دنیا رفته اند إن شاء الله مورد بخشش و رحمت الهی قرار گیرند.

بد زبانی

وجود دشنام و بدزبانی در یک جامعه بیانگر و نشانه ی جهل، کم سوادی و بی فرهنگی آن جامعه است.
معمولا دشنام دادن و بدزبانی از سوی افراد بی تمدن سر می زند که این پدیده ی زشت و مذموم اخلاقی آثار شوم و مخربی در جامعه به همراه دارد و سبب درگیری، ناهنجاری و درگیری در جامعه می شود.

این پدیده ی زشت و غیراخلاقی نه تنها از نظر اسلام مردود و مذموم است بلکه در سایر ادیان هم مورد مذمت قرار گرفته است. به عبارتی دیگر هرکس فطرت سالمی دارد از این پدیده ی زشت دوری می کند. 

همرنگ شدن با جماعت به چه قیمتی؟

یکی از اشتباهات رایج بین مردم و جامعه این است که هرچه می شود می گویند: مانند اکثریت باش!
به عبارتی دیگر: گرخواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت باش.
و این اصطلاح در موارد زیادی به کار می رود.
به عنوان مثال: اگر خانمی در جامعه و محیطی که بی عفتی و بی حجابی است بخواهد چادر بپوشد و حجاب داشته باشد، اطرافیانش می گویند: تو هم مانند بقیه باش!
یا جوانی که بخواهد پوشش و ظاهری اسلامی داشته باشد، دوستانش به او می گویند: این چه وضع و ظاهری است؟ تو هم مثل همه جوانان تیپ بزن و لباس بپوش!
 این در حالی است که قرآن، همواره "اکثریت" را مذمت کرده است و می فرماید:
«أکثر الناس ﻻ‌ ﻳﻌﻠﻤﻮﻥ»: «بیشتر مردم نمی دانند»
«أکثر الناس ﻻ‌ ﻳﺸﻜﺮﻭﻥ»: «بیشتر مردم ناسپاس هستند»
«أکثر الناس ﻻ‌ ﻳﺆﻣﻨﻮﻥ»: «بیشتر مردم ایمان نمی آورند»
«أکثرهم ﻓﺎﺳﻘﻮﻥ»: «بیشترشان گناه کار و فاسق هستند»
«أکثرهم ﻳﺠﻬﻠﻮﻥ»: «بیشترشان نمی دانند»
«أکثرهم ﻻ‌ ﻳﻌﻘﻠﻮﻥ»: «بیشترشان نمی فهمند»
«أکثرهم ﻻ‌ ﻳﺴﻤﻌﻮﻥ»: «بیشترشان نمی شنوند»
اما در مورد "اقلیت" می فرماید:
«ﻭﻗﻠﻴﻞ ﻣﻦ ﻋﺒﺎﺩﻱ ﺍﻟﺸﻜﻮﺭ»: «اندکی از بندگانم سپاسگزارند»
«ﻭﻣﺎ ﺁﻣﻦ ﻣﻌﻪ ﺇﻻ‌ ﻗﻠﻴﻞ»: «و جز تعداد اندکی همراه او ایمان نیاورده بودند»
«فقلیلا ما یؤمنون»: «کمتر ایمان می آورند»
«فلا یؤمنون الا قلیلا»: «جز تعداد اندکی ایمان نمی آورند»
«ولایذکرون الله الا قلیلا»: «جز تعداد اندکی به عبادت الله نمی پردازند»
حال سوال این است: همرنگ شدن با جماعت (اکثریت) به چه قیمتی؟
با جماعت و اکثریتی که برخلاف دستورات الهی و راه و روش رسول الله صلی الله علیه و سلم عمل می کنند!

آیا خداوند می تواند چیزی را خلق کند...؟

سوال: بنده جوانی مسلمان هستم و براساس تعالیم اسلامی تربیت شده ام و هم اکنون در ایالات متحده درس می خوانم و همان طور که می دانید در اینجا شیاطین انسی و جنی زیاد است. روزی یکی از ملحدین از من سوال کرد که الله بر هرچیزی قادر و توانا است و تو به این مساله ایمان داری حال سوال من این است که آیا الله توانایی دارد سنگ بزرگی را خلق کند و توانایی حرکت دادن آن را نداشته باشد؟
جواب: قبل از پاسخ به این سوال باید بگویم: عادت و روش سلف صالح این بود که از نشست و برخواست با افراد اهل هواء و شبهه افکن دوری می کردند زیرا هم نشینی با چنین افرادی سبب مریض شدن قلب و ایجاد شک و شبهه در ایمان می شود. به خصوص کسانی که اهل علم نیستند و با فن مناظره و آداب آن آشنایی ندارند نباید با چنین افرادی رفت و آمد کنند و با آنها هم نشین شوند. لذا توصیه ی ما به شما این است که تا حد امکان از هم نشینی با چنین افرادی دوری کنید.
اما در جواب سوال ملحدی که گفته بود: آیا الله توانایی دارد سنگ بزرگی را خلق کند... باید گفت: این سخن باطل است زیرا الله بر هر چیزی قادر است و کسی که بر هر چیزی قادر و توانا است چگونه می تواند سنگی را خلق کند و بعد توانایی جابه جایی آن را نداشته باشد؟
مقایسه کردن افعال مخلوقات به خالق اشتباه است. این مانند ذره ای است در فضا که الله متعال آن را هرطور که بخواهد جابه جا می کند و هر زمان که بخواهد آن را نابود می کند. آیا تصور انسان به سنگی بزرگ تر از آسمان و زمین و افلاک می رسد؟ که الله متعال روز قیامت آسمان و زمین را نابود می کند.
بنابراین این سوال از ریشه اشتباه هست و الله متعال قادر است این سنگ بزرگ را خلق کند و آن را نابود کند این در حالی است که  نابود کردن آن دشوار تر از جابه جایی آن است پس وقتی الله متعال قادر است آن سنگ بزرگ را نابود کند پس به جابه جایی کردن آن هم قادر است.
به این ترتیب هیچ چیزی مثل و مانند الله نیست و از آنچه که انجام می دهد سوال کرده نمی شود و کاری را بدون از حکمت انجام نمی دهد.


والله اعلم و بالله التوفیق

ازدواج بدون رضایت والدین

سوال: بنده می خواهم با پسر مورد علاقه ام ازدواج کنم اما پدرم و خانواده ام با این ازدواج موافق نیستند. حال سوالم این است که اگر بدون اجازه آنها ازدواج کنم اشکالی دارد؟
جواب: این سوال شما را از دو دیدگاه شریعت و مشاوران خانواده پاسخ می دهم: 

رابطه در دوران نامزدی

یکی از فلسفه های ازدواج این است که مرد در کنار همسرش به آرامش برسد و یکی از چیزهایی که سبب آرامش مرد و زن می شود ارتباط صحیح زناشویی و رفع نیازهای جنسی است.

الله متعال در قرآن می فرماید: «خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْوَاجاً لِتَسْکُنُوا إِلَیْهَا وَجَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً» (روم/21):«خداوند برای شما از جنس خودتان همسرانى آفرید تا با آنها آرام بگیرید و بین شما دوستى و مهربانى قرارداد».

و در احادیث و روایات هم به بحث خانواده و مسایل زناشویی توجه ویژه ای شده است.

در حدیثی رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «در همبستری یکی از شما با همسرش صدقه است».

اصحاب گفتند: ای رسول خدا! آیا کسی از ما که شهوتش را برآورده می کند به او ثواب می رسد؟

پیامبر فرمودند: «به من بگویید که اگر این عمل را در جای حرام انجام دهد گناه نیست؟»

گفتند: آری. پیامبر فرمودند: «همچنین اگر در جای حلال شهوت را برآورده کند به او اجر و ثواب می رسد». (صحیح مسلم/ش: 53) و...

اما یکی از مشکلاتی که در برخی جوامع و خانواده ها در بحث ازدواج وجود دارد ارتباط دختر و پسر در دوران نامزدی است.

اگرچه این مساله در گذر زمان در بسیاری از خانواده ها حل شده و با روابط دختر و پسر در دوران نامزدی مشکلی ندارند اما هنوز هم افرادی هستند که به خاطر رسم و رسومات منطقه ای و عرفی و یا به خاطر غیرت و تعصبی که دارند، اجازه نمی دهند که دختر و پسر در دوران نامزدی هرگونه ارتباطی داشته باشند. 

نقش علما و داعیان در دین گریزی

از آنجایی که بحث دین گریزی یک بحث جدی است و این مساله یکی از دغدغه های اساسی داعیان و علما دلسوز است لذا باید بیشتر به این موضوع پرداخته شود و در این راستا اقداماتی صورت گیرد.

دین گریزی عوامل مختلفی دارد که از مهمترین آنها می توان به فقر، تهاجم دینی و فرهنگی، محیط، دوست و همنشین، پیروی از هوای نفس و ... اشاره کرد.

که هریک از آنها شرح و تفصیل بیشتری را می طلبد اما چون بحث ما در این مقاله پیرامون نقش داعیان و علما در دین گریزی است لذا به همین مقدار اکتفا می کنم. 

دوستی و دشمنی

انسان موجودی اجتماعی است به همین جهت با افراد مختلفی در قالب دوست یا آشنا و یا هم نوع ارتباط برقرار می کند اما گاهی این انتخاب ها و دوستی ها خوب از آب در نمی آید.

به عنوان مثال: با فردی دوست می شویم و فریب ظاهر و رفتار خوب و زیبای او را می خوریم و با او ارتباطی صمیمی برقرار می کنیم. خوب طبیعی است هرکس از چنین دوستی انتظار خوبی، وفاداری و یاری کردن در مشکلات را دارد اما غافل از آن که این شخص به خاطر اهداف مختلفی که داشته با ما دوست شده است و به ظاهر خود را دوست و یار ما معرفی کرده اما زمانی متوجه این موضوع می شویم که از آن فرد به ظاهر وفادار ضربه می خوریم.

حافظ چه زیبا می گوید:

ما ز یاران چشم یاری داشتیم

خود غلط بود آنچه می پنداشتیم

شیوه ی چشمت فریب جنگ داشت

ما غلط کردیم و صلح انگاشتیم

توضیح: ما از دوستان انتظار و توقّع یاری کردن و وفاداری در دوستی داشتیم اما آنچه را که خیال می کردیم، اشتباه بود. بنابراین از هیچ کس نباید توقع و انتظاری داشت. چون هرکس به فکر خودش هست. نگاه و ظاهر افراد، انسان را فریب می دهد و به گمان این که آن فرد قصد دوستی دارد با او صلح و دوستی برقرار می کنیم اما غافل از این که این دوستی او از روی فریب و نیرنگ و به قصد آزار و اذیت بوده و اینجاست که می فهمیم در این دوستی اشتباه کردیم و آن دشمنی و فریب را صلح و دوستی می پنداشتیم.

برهمین اساس خداوند متعال در قرآن می فرماید: «الْأَخِلَّاء یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِینَ» (زخرف/67): (دوستان در آن روز دشمنان یکدیگر خواهند شد مگر پرهیزگاران).

توضیح: کسانی که در دنیا به خاطر اهداف شخصی و دنیایی با یکدیگر دوست و رفیق می شوند در روز قیامت با یکدیگر دشمن می شوند اما آن کسانی که در دنیا به خاطر دین و الله با یکدیگر دوستی برقرار می کنند در روز قیامت هم دوستان و عزیزان یکدیگر هستند.

پس سعی کنیم اگر با کسی دوستی می کنیم به خاطر الله با او دوستی کنیم و حتی اگر با کسی دشمنی می کنیم به خاطر الله با او دشمنی کنیم. شایسته نیست که فرد مسلمان و مومنی به خاطر اهداف شخصی و یا دنیایی با کسی دوستی و یا دشمنی کند.

چنانچه رسول مکرم اسلام می فرماید: «أَوْثَقُ عُرَى الْإِیمَانِ الْحَبُّ فِی اللَّهِ وَالْبُغْضُ فِی اللَّهِ»: «محکم ترین دست آویزهای ایمان این است که دوستی و دشمنی به خاطر الله باشد». (مسند أبی داود / ش:783) و (مصنف ابن أبی شیبة / ش: 30443 و ش: 34338)