خیلی از ما نسبت به دنیا و مال دنیا حریص هستیم تا جایی که برای رسیدن به دنیا و آنچه که در دنیاست از خیلی ارزش ها و باورهای خودمان می گذریم و آنها زیر پا می گذاریم.
شاید علتش این باشد که برخی از انسان ها هنوز به این باور نرسیده اند که روزی از این جهان خواهند رفت و شاید این موضوع مهم را فراموش کردند!
پس لازم است یادآوری کنم:
فقیر و پولدار می میرند، پیر و جوان می میرد، زشت و زیبا می میرند، مسلمان و کافر می میرند، ایرانی و غیر ایرانی می میرد، زن و مرد می میرد... پس همه ی ما روزی خواهیم مرد و آن روز دور نیست.
خداوند در قرآن می فرماید: «وَلَن یُؤَخِّرَ اللَّهُ نَفْساً إِذَا جَاء أَجَلُهَا» (منافقون/11): (خداوند هرگز مرگ کسی را به تأخیر نمی اندازد زمانی که مرگش فرا رسیده باشد).
چه خوب هست گاهی اوقات به قبرستان برویم تا با دیدن قبر دوستان و آشنایان به یاد مرگ بیفتیم تا فراموش نکنیم که روزی ما هم خواهیم رفت و این جسم زیبا و توانا روزی خوراک حیوانات درون قبر خواهد شد و این دنیا و آنچه که در دنیاست را ترک خواهیم کرد و تنها با تکه پارچه ای از دنیا خواهیم رفت.
به همین جهت رسول خدا صلی الله علیه و سلم فرمودند: «إِنِّی کُنْتُ نَهَیْتُکُمْ عَنْ زِیَارَةِ الْقُبُورِ فَزُورُوهَا فَإِنَّهَا تُذَکِّرُکُمِ الْآخِرَةَ»: (قبلاً شما را از زیارت قبور منع کرده بودم، ولی اکنون از آن ها دیدن کنید زیرا زیارت قبور شما را به یاد آخرت می اندازد).
پس لازم است به یاد مرگ باشیم و قبل از انجام کاری به خودمان یادآوری کنیم که روزی تنها در خاک و در قبر قرار خواهیم گرفت در این صورت:
دل کسی را نمی شکنیم، اسیر شهوات زود گذر نمی شویم، دروغ نمی گوییم، غیبت نمی کنیم، گران فروشی نمی کنیم، به پدرومادر احترام می گذاریم، سر کسی کلاه نمی گذاریم، مال حرام نمی خوریم، کسی را اذیت نمی کنیم و... .
ما نمی دانیم که کی، کجا و در چه حالتی خواهیم مرد پس در این لحظاتی که زنده هستیم بیاییم خوب زندگی کنیم تا بعد از مرگ مان همه بگویند: به به چه انسان خوبی بود خدا رحمتش کند.