خطر تکفیر مسلمان

دین اسلام پیام آور صلح و آشتی است. این دین ظهور کرد تا مردم را از تاریکی های جهالت و نادانی به نور ایمان راهنمایی کند. الله متعال برای متمایز ساختن کافر از مسلمان نشانه ای ظاهری، که همان گفتن شهادتین است، در نظر گرفته تا هرکسی که به آنها اقرار کند مسلمان و هرکس که منکر آنها شود کافر است.

اما مساله ای که این روزها بعضی از مسلمانان جاهل به آن گرفتار شدند، بحث تکفیر مسلمان است. در واقع ریشه ی اندیشه ی تکفیر به قضیه ی حکمیت برمی گردد. عده ای از هم لشکریان امیرالمونین علی بن ابی طالب با این ادعا که پذیرفتن حکمیت ابوموسی اشعری و عمرو بن عاص به معنای پذیرفتن و پناه بردن به حکم بشر است و پذیرش حکم بشر کفراست، باعث به وجود آمدن آن فتنه ی بزرگ شد و نتیجه ی اعتقاد مذکور این شد که حضرت علی و دو حکم و اصحاب جمل و هرکسی که مساله ی تحکیم را پذیرفته باشد کافر است. مدتی بود که این اندیشه از بین رفته بود اما به خاطر آگاهی کم برخی از مسلمانان از رهنمودهای اسلام، بار دیگر آن اندیشه و فتنه ی بزرگ سر از آستین درآورده و متاسفانه گروهی از جوانان مسلمان به خاطر عدم آگاهی از دستورات و رهنمودهای اسلام به این گونه افکار و اعتقادات گرایش پیدا کردند.

ﺗﻜﻔﻴﺮ ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻳﻦ ﻭ ﺧﻄﺮﻧﺎﻛﺘﺮﻳﻦ ﺍﺣﻜﺎمات ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ به ﺧﺎﻃﺮ این است ﻛﻪ ﺑﻪ ﺩﻧﺒـﺎﻝ ﺁﻥ  ﺁﺛﺎﺭ ﺧﻄﺮﻧﺎﻛﻲ ﭼﻮﻥ ﻣﺒﺎﺡ ﺩﺍﻧﺴﺘﻦ ﺧﻮﻥ ﻭ ﻣﺎﻝ ﻣﺴـﻠﻤﺎﻥ،  ﻃﻼﻕ ﻫﻤﺴﺮ، ﻗﻄﻊ ﺍﺭﺙ ﺑﻴﻦ ﺍﻭ ﻭ ﻧﺰﺩﻳﻜﺎﻧﺶ ﻣﺘﺮﺗﺐ ﻣـﻲ  ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺁﺑﺮﻭﻱ ﺍﻭ ﭘﻴﺶ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﻣـﻲ ﺭﻭﺩ ﻭ ﺑـﻪ ﺧـﺎﻃﺮ ﺧﺮﻭﺟﺶ ﺍﺯ ﺩﻳـﻦ، ﺣﻘﻴـﺮ ﻭ ﭘﺴـﺖ ﻣـﻲ ﺷـﻮﺩ ﻭ ﺳـﺎﻳﺮﺍﺣﻜﺎﻣﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻣﺮﺗﺪ ﻣـﻲ ﺑﺎﺷـﺪ، ﺩﺭ   ﻣـﻮﺭﺩ ﺍﻭ  ﺍﺟﺮﺍ ﻣﻲ ﮔﺮﺩﺩ. ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻫﻤـﻴﻦ ﺭﺳـﻮﻝ ﺍﷲ ﺻـﻠﻲ ﺍﷲ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧـﺪ: « وﻣـﻦ رﻣـﻰ  ﻣﺴﻠﻤﺎ ﺑﮑﻔﺮ ﻓﻬـﻮ ﮐﻘﺘﻠـﻪ »( ﺭﻭﺍﻩ ﺑﺨﺎﺭﻱ ): (ﻫـﺮﻛﺲ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻲ ﺭﺍ ﻣﺘﻬﻢ ﺑﻪ ﻛﻔﺮ ﻛﻨﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﺍﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ کشته است) .

شریعت مسلمانان ﺭﺍ ﺍﺯ تکفیر یکدیگر ﺑﺮﺣﺬﺭ ﺩﺍﺷـﺘﻪ ﺍﺳـﺖ. ﺍﺯ ﻋﺒﺪﺍﷲ ﺑﻦ ﻋﻤﺮ ﺭﺿﻲ ﺍﷲ ﻋﻨﻬﻤﺎ ﺍﺯ ﺭﺳـﻮﻝ ﺍﷲ ﺻـﻠﻲ ﺍﷲ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛـﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧـﺪ: « أﯾﻤـﺎ رﺟـﻞ   ﻗﺎل ﻷﺧﯿﻪ ﯾﺎ ﮐﺎﻓﺮ ﻓﻘﺪ ﺑـﺎء ﺑﻬـﺎ  أﺣـﺪﻫﻤﺎ» (متفق علیه): (ﻫﺮﻛﺲ ﺑﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﺍﻱ ﻛﺎﻓﺮ ﺑﻪ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺑﻪ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺑﺮﻣﻲ ﮔﺮﺩﺩ).

مسئله ی تکفیر امر آسانی نیست به همین جهت شریعت در مورد آن احتیاط زیادی به خرج داده است و بر هر مسلمانی واجب است که مسلمانی دیگر را به کفر متهم نکند تا اموالش مباح نشود.

الله متعال می فرماید: « یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا ضَرَبْتُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَتَبَیَّنُوا وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقَى إِلَیْکُمُ السَّلَامَ لَسْتَ مُؤْمِنًا تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا» (نساء/94) : (ای کسانی که ایمان آورده اید! وقتی در راه خدا به مسافرت رفتید، تحقیق کنید، و به کسی که به شما سلام می کند نگویید که تو مؤمن نیستی، (تا بدین طریق) کالای دنیا را بجویید). این آیه مسلمانان ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻜﻔﻴﺮ ﻛﺮﺩﻥ ﺑﺮﺣﺬﺭ ﻣﻲ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﻣﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺣﻖ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺳﺮﺯﻣﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﺍﻫﻞ ﺁﻥ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ اما ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﺍﺳﻼﻡ ﺩﺭ ﺍﻭ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺍﺳﺖ، ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻛﻨﻨﺪ.

الله متعال همه ی ما را از این انحراف و اندیشه ی خطرناک حفظ کند.