ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
سوال: چرا انسان اون زمانی که با خداوند عهد کرده در قبل از پیدایش ( اَلَمْ اَعْهَدْ ...) این زمان، انسان یادش نمی آید؟
پاسخ: این عهد قبل از پیدایش نبوده که حال انسان آن را فراموش کرده باشد! بلکه این عهد در قرآن بیان شده است.
خداوند در قرآن می فرماید: «أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَیْکُمْ یَا بَنِی آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّیْطَانَ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ وَأَنْ اعْبُدُونِی هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِیمٌ» (یس/60 و 61): «ای فرزندان آدم! مگر من به شما سفارش نکردم و امر نکردم که شیطان را پرستش نکنید؟ چرا که او دشمن آشکار شما است! و این که مرا بپرستید و بس که راه راست همین است».
توضیح: این عهد و پیمان از راه های مختلفی با انسان بسته شده است.
1- توسّط انبیاء. که این مورد در سوره و آیات (بقره / 168، اعراف / 27، یونس / 2 و زخرف / 62 ) به آن اشاره شده است.
2- توسّط عقل. چرا که دلائل عقلی با زبانی گویا به انسان ها می فهماند که نباید جز الله متعال را پرستید و اطاعت کرد.
3- از راه فطرت. چرا که انسان ذاتاً یکتاپرست بوده و فطرت سالم، طاعت و عبادت را منحصر به ذات پاک پروردگار می داند.
چنانچه رسول الله صلی الله علیه و سلم در حدیثی می فرماید: «ما مِنْ مَوْلودٍ إلا یُولَدُ على الفِطْرَةِ فأبَوّاهُ یُهَوِّدانِهِ أویُنَصِّرانِهِ أوْ یُمَجِّسَانِهِ» (بخاری/ ش:1359): «هر نوزادی برفطرت (اسلام) متولد می شود ولى پدر و مادرش او را یهودى یا نصرانى یا مجوسى می گرداند».
بنابراین این عهد و پیمان قبل از پیدایش نبوده بلکه این عهد پس از این که انسان به دنیا می آید از راه های مختلفی با او بسته می شود.
والله اعلم و بالله التوفیق