ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
صرفا کسی که قرآن را تلاوت می کند و صدا و آواز خوشی هم دارد و به اصطلاح قاری و حافظ قرآن است دلیلی بر خوب بودن آن فرد نیست!
زیرا او فقط کلمات را تلاوت می کند.
آنچه که در حفظ و تلاوت قرآن اصل هست و به آن ارزش می دهد عمل کردن به قرآن است.
چه بسا افرادی بودند که قاری و حافظ قرآن بودند اما در عمل برخلاف قرآن بودند!
به عنوان مثال: ابن ملجم مرادی (یکی از خوارج) وقتی که امیرمومنان علی رضی الله عنه و علیه السلام را شهید کرد بیرون آمد و فریاد زد: الله اکبر! بزرگترین دشمن خدا را کشتم !
در حالی که ابن ملجم حافظ قرآن بود!
برهمین اساس رسول الله صلی الله علیه و سلم در حدیثی یکی از صفات این افراد را این چنین بیان می کند: «یَقْرَءُونَ الْقُرْآنَ لاَ یُجَاوِزُ حَنَاجِرَهُمْ»: «آنها قرآن را تلاوت می کنند ولی قرآن ازحنجره هایشان پایین تر نمی رود».
یعنی: آیات قرآن را براساس میل خود تاویل می کنند، آن را درست نمی فهمند و به آن عمل نمی کنند و رفتار و عمل آنها برخلاف قرآن است.
و در حدیث دیگری رسول الله صلی الله علیه این چنین برخی از قاریان و حافظین قرآن را مورد سرزنش قرار می دهد: «أَکْثَرُ مُنَافِقِی أُمَّتِی قُرَّاؤُهَا»: «بیشتر منافقین امت من قاریان قرآن هستند».
منظور این حدیث کسانی است که به بخاطر خشنودی و رضای خداوند متعال قرآن را حفظ و تلاوت نمی کنند بلکه بخاطر دنیا، پول و شهرت قرآن را حفظ و آن را تلاوت می کنند. کسانی که قرآن را از روی ریا حفظ کرده و آن را تلاوت می کنند و به مفهموم و معنای آن فکر و عمل نمی کنند.
در حالی که الله متعال قرآن را نازل کرده که آیاتش را بخوانیم و در معنای آن تدبر و به دستورات آن عمل کنیم.
بنابراین آنچه که به یک حافظ و قاری قرآن ارزش می دهد عمل کردن او به قرآن است نه صرفا حفظ و صدای خوش او.
خداوند به ما توفیق حفظ و تلاوت قرآن و توفیق عمل به آیات قرآن بدهد.